Forma passiva sic constituitur temporibus praesenti, imperfecto futuroque mutando terminationes:
-re |
-> |
-ri / -i |
-o / -m |
-> |
-or / -r |
-s |
-> |
-ris |
-t |
-> |
-tur |
-mus |
-> |
-mur |
-tis |
-> |
-mini |
-nt |
-> |
-ntur |
Amare |
-> |
amari |
amo |
-> |
amor |
amabam |
-> |
amabar |
amabo |
-> |
amabor |
Delere |
-> |
deleri |
deleo |
-> |
deleor |
delebam |
-> |
delebar |
delebo |
-> |
delebor |
Audire |
-> |
audiri |
audio |
-> |
audior |
audiebam |
-> |
audiebar |
audiam |
-> |
audiar |
Jacere |
-> |
jaci |
jacio |
-> |
jacior |
jaciebam |
-> |
jaciebar |
jaciam |
-> |
jaciar |
Legere |
-> |
legi |
lego |
-> |
legor |
legebam |
-> |
legebar |
legam |
-> |
legar |
Tria tempora alia constituta sunt participio perfecto adjunctione auxiliarii “esse”:
Amavi |
-> |
amatus (a,um) sum |
amaveram |
-> |
amatus (a,um) eram |
amavero |
-> |
amatus (a,um) ero |
Verba sunt, quae sensum activum habent cum forma passiva. Ergo eis deest forma activa. Vocantur “deponentia”. Exempli gratia:
arbitrari, arbitratum
conari, conatum
gratulari, gratulatum
vereri, veritum
experiri, expertum
pati (-ior), passum
progredi / agredi (-ior), agressum
frui (-or), fructum
loqui (-or), locutum
proficisci (-or), profectum
sequi (-or), secutum
uti (-or), usum
Bini sodales inter se quaestiones et responsa faciunt, utentes via passiva vel deponentibus verbis. Non oportet semper vera dicere…
1) Quo modo libentius veheris? Tramine aut raeda?
2) Quid dicitur de Christophoro Columbo?
3) Quam saepe latine loqueris?
4) Conaberisne praeses Reipublicae fieri?
5) Num lingua anglica vulgabatur anno 1900°?
6) A quo deleta est Carthago?
7) Quales vacationes fuerunt quibus maxime fructus es?
8) Quod programma saepissime in televisione spectatur?
9) Quid fient alumni schola Scientiarum Politicarum?
10) Num vere visi sunt disci volentes in urbe Roswell? Quid arbitraris?
Franciscus et amica ejus obsonantur. Emptis cibis, eunt ad mercatum ut vestes calceamentaque inveniant.
– Cupisne hoc pallium nigrum?
– Pallium jam habeo. Sed synthesin canam probare vellim. Aut mastrucam solam probabo, braccas jam habeo.
Optima videbitur cum focali rubro et subucula alba, nonne?
– Recte mones. Quid arbitraris de stola caerulea? Cum illo petaso, me pulchre ornabit!
– Specta, sunt promotiones pro impiliis: vide, sunt juxta subligaria, strophia, tunicas, femoraliaque.
– O, vide hunc thoracem laneum viridem! Licet idem habere aliis coloribus, flavo, luteolo, fusco, roseo, purpureo, flammeo, aut cum quadratis.
– Pulcher est, sed pretio immodico! Veni, ad proximam tabernam eamus!
vocabularium:
- braccae: pantalonFrançois et son amie font les courses (obsonari) Ils vont au marché (mercatum) pour trouver des vêtements (vestimenta invenire) Désires-tu un pantalon bleu américain ? (americanae caeruleae braccae) Je préfère (malle) un T-shirt rouge (rubra tunica). Ne penses-tu pas (arbitrari) que le prix des chaussures (pretium, calceamenta) cette année est extravagant ? (immodicum) Tu as raison (recte – monere) Regarde ce chapeau ridicule ! (spectare, petasus comicus) « Rien n’est plus important (majoris momenti) qu’une cravatte bien nouée » (focale, ornate – nodare) (dixit Oscar Wilde) Les robes (stola) de la reine d’Angleterre sont hideuses (foedus) mais elle aime porter (indui) des vêtements roses.